Na podstawie art. 57 ust. 2 Konstytucji Związku Winkulijskiego postanawiam o odwołaniu JKM Mikołaja III z funkcji ministra gospodarki oraz powłonaiu na ten urząd JKW Artura Kardacza ze skutkiem natychmiastowym.
Szia.
Nie wiem na ile to kogokolwiek obchodzi, ale archiwa forum Związku Winkulijskiego są jednymi z najbardziej chaotycznych i nieuporządkowanych w mirko. Głównym problemem są zdublowane archiwa w archiwach, tyczy się to zwłaszcza pozostałości po Insulii/Zjednoczonym Państwie. Kiedy przejdziemy się Podziemiami Zamku Królewskiego, wybierzemy fora po pozostałych państwach i wklikamy się w Cesarstwo Insulii, zobaczymy jego archiwum. Kiedy w nie klikniemy, zobaczymy kolejne archiwum, a oprócz tego archiwa konkretnie ZPViW oraz SRW.
Takie wielokrotne zakotwiczanie archiwów i bezwzględne trzymanie się struktury forum, która istniała w momencie archiwizacji jest na pewno ideą dobrą i piękną, ale jakże niefunkcjonalną. Nie tylko nie wiadomo w którym archiwum w archiwum będzie archiwalny wątek, ale niektóre działy są po prostu zdublowane. Ruba jest tutaj, ale też i tu. Voxland znajduje się tu, tu i tu. Konstytucja Lutowa Secesyjnej Republiki Westland, która mogłaby być w pięciu poddziałach (Podziemia --> Pozostałe państwa --> Zjednoczone Państwo --> Secesyjna Republika Westland --> Archiwum prawne) zamiast tego jest w jedenastu.
Żeby ocalić materiał historyczny w postaci archiwalnych forów poszczególnych państw nie musimy zachowywać dwóch zdublowanych działów jednej jednostki administracyjnej z różnych okresów historii, z dwoma wątkami każda. Powinniśmy wyciągnąć jedno Zjednoczone Państwo z archiwów Insulii i przenieść je bezpośrednio do pozostałych państw, obok tego drugiego ZP, zdublowane działy usunąć lub przenieść do ich nowszych odpowiedników i w ogóle pousuwać puste działy - nikt już w nich nic nie napisze. Jeśli Reżim przekaże mi odpowiednie permisje, jestem w stanie to zrobić, ale przedtem chcę to publicznie uzgodnić. Jest szansa, że do reszty zwariowałem od szukania strzępków informacji po stu tysiącach różnych mikroświatowych archiwów i wszystko tak naprawdę jest w porządku. Zapraszam do dyskusji.
Czterosilnikowy ciężki samolot transportowy o napędzie turbośmigłowym, produkowany wspólnie przez przedsiębiorstwa voxlandzkie i winkulijskie jako taktyczny transportowiec wojskowy. Montaż oraz produkcja silników mają miejsce w Królestwie Voxlandu, natomiast systemy elektroniczne, kadłub oraz pozostałe elementy pochodzą ze Związku Winkulijskiego.
T200 oferuje mniejszą powierzchnię transportową, zasięg oraz przestrzeń operacyjną względem swojego “starszego brata” T100, jednak w porównaniu do VR C150 ma znaczną przewagę. Może przenosić 37 ton na dystansie 3,700 km. Przestrzeń cargo jest długa na ponad 17 m i szeroka na 4. Może ona być dostosowana do zarówno transportu ładunków lub personelu wojskowego, przeprowadzania desantu powietrznego oraz ewakuacji medycznych, a także przeprowadzać tankowanie w powietrzu. Został zaprojektowany tak by móc startować z krótkich i nieutwardzonych powierzchni oraz wykonywać długodystansowe loty.
Dane techniczne:
Załoga: 3 pilotów, 1 kwatermistrz
Ładowność: 37 ton / 116 żołnierzy w pełnym wyposażeniu / 66 noszy i 25 medyków
Długość: 45,1 m
Rozpiętość skrzydeł: 42,4 m
Wysokość: 14,7 m
Powierzchnia nośna: 225,1 m2
Masa własna: 78 ton
Maksymalna masa startowa: 141 ton
Pojemność baku: 50,5 ton
Napęd: 4x FMF silników turbośmigłowych o mocy 8,200 kW
Prędkość maksymalna: Mach 0,72
Prędkość przelotowa: 781 km/h
Zasięg: 3,300 km przy maksymalnym załadunku / 4,500 km przy 30 tonowym załadunku / 6,400 km przy 20 tonowym załadunku / 8,700 km bez ładunku
Pułap: 12 000 m
Długość odcinka startowania: 980 m
Długość odcinka lądowania: 770 m
ty co wyjrzawszy o brzasku i świcie,
spoglądam nań ciebie i widzę,
płynące po ślipiach twoich w lazurycie,
ku mrokom fale wzniesione jak morza w błękicie,
niosąc dzień następny i nieposkromioną nadzieję.
Spoglądam i widzę jak twe śnieżne oblicze
co z rześkim wiosny powiewem się szarpie,
niczym drzewia złociste chybocząc na wietrze,
dając im odpór wzbija się w nieznane.
Nieznane są ci szczyty, obce ci są ziemie,
wyglądasz z ponad obłoków sklepienia,
na lud ziemski zastygły w podziwie,
i spragniony zbliżenia.
Poczynię ów zapis w najwyższej namiętności,
pomny chwil straconych i marzeń posmaku,
wiosennego wiatru, który zabrał mi ciebie,
i bursztynowych zorzy, które w twoich włosach wodził.
Napisane przez: Artur Kardacz - 18 Kwi 2025, 20:55:54 - Forum: Fabryki
- Brak odpowiedzi
Zakład produkcyjny WFU im. Mikołaja III
Lokalizacja: Komitat Nebtawski, Niuwe Stand at dat Vile (Nowe Miasto nad Widłą)
Data rozpoczęcia prac budowlanych: 20 kwietnia 2025 r.
Data zakończenia prac budowlanych: 1 sierpnia 2025 r.
Rodzaj kompleksu: Wielofunkcyjny kompleks przemysłu powietrzno-lądowego
Plan fabryki:
Zakład im. Mikołaja III stanowi jedno z najważniejszych centrów przemysłowo-obronnych Związku Winkulijskiego. Jest to wielofunkcyjny, zautomatyzowany zakład produkcji lądowej, skoncentrowany na projektowaniu, produkcji i montażu zaawansowanego sprzętu bojowego przeznaczonego dla Królewskich Sił Lądowych.
Kompleks zakładu został rozplanowany jako samowystarczalna jednostka przemysłowa z rozbudowanym zapleczem technologicznym i logistycznym. Na jego terenie znajdują się nowoczesne hale montażowe, sektor produkcji ciężkiej, magazyny wysokiego składowania, laboratoria badawcze oraz wieża komunikacyjna. Zintegrowany system bocznic kolejowych i terminal przeładunkowy umożliwiają sprawną dystrybucję sprzętu zarówno na potrzeby wewnętrzne, jak i – w przypadku zatwierdzenia przez władze – eksportowe.
Zakład funkcjonuje w pełnym trybie ochrony strategicznej. Całość terenu jest ściśle chroniona i ogrodzona, a systemy kontroli dostępu zapewniają szczelność operacyjną. Kluczowym elementem obrony jest warstwowa, przeciwlotnicza tarcza zabezpieczająca zakład przed atakami z powietrza. Ochronę tę zapewniają niezawodne systemy obrony powietrznej klasy Speer, gwarantujące wykrycie, przechwycenie i neutralizację potencjalnych zagrożeń zanim zbliżą się do przestrzeni zakładowej.
Napisane przez: Artur Kardacz - 18 Kwi 2025, 20:34:19 - Forum: Biuro
- Brak odpowiedzi
Statut WFU (Winkulijskiej Fabryki Uzbrojenia)
Rozdział I – Postanowienia ogólne
§1. Nazwa i forma prawna
Przedsiębiorstwo nosi nazwę WFU – Winkulijska Fabryka Uzbrojenia (dalej: „WFU”).
WFU jest państwowym przedsiębiorstwem o charakterze strategicznym.
Siedzibą WFU jest Kanugard.
WFU działa na podstawie prawa Związku Winkulijskiego, niniejszego statutu oraz innych obowiązujących przepisów.
§2. Właściciel i nadzór
Właścicielem WFU jest państwo Związek Winkulijski.
Nadzór właścicielski nad WFU sprawuje Marszałek Królewskich Sił Zbrojnych.
WFU działa w ścisłej współpracy z Królewskimi Siłami Zbrojnymi oraz innymi strukturami obronnymi Związku.
Rozdział II – Misja i cele
§3. Misja WFU
WFU stawia ponad wszystko dobro i interes Królewskich Sił Zbrojnych oraz Związku Winkulijskiego.
Celem nadrzędnym działalności WFU jest zapewnienie bezpieczeństwa narodowego poprzez produkcję, rozwój i dostarczanie nowoczesnego uzbrojenia oraz technologii wojskowej.
§4. Zakres działalności
WFU realizuje w szczególności następujące zadania:
Projektowanie, produkcja, modernizacja i serwisowanie uzbrojenia, sprzętu wojskowego i technologii obronnych.
Prowadzenie badań i rozwoju w zakresie technologii militarnych.
Współpraca z krajowymi i zagranicznymi partnerami w zakresie rozwoju przemysłu obronnego, za zgodą Marszałka.
Produkcja strategicznych zasobów dla obronności państwa.
Szkolenie kadr technicznych i operacyjnych w dziedzinie przemysłu zbrojeniowego.
Priorytetem WFU jest zaopatrywanie w sprzęt i technologie Królewskich Sił Zbrojnych oraz innych uprawnionych formacji krajowych.
Eksport wyprodukowanego sprzętu może mieć miejsce wyłącznie w sytuacjach, gdy leży to w interesie Związku Winkulijskiego i za zgodą Marszałka Królewskich Sił Zbrojnych.
Rozdział III – Organizacja i zarządzanie
§5. Kierownictwo WFU
WFU kieruje Dyrektor Generalny, powoływany i odwoływany przez Marszałka Królewskich Sił Zbrojnych.
Dyrektor Generalny odpowiada za całokształt działalności WFU i realizację jego misji.
Struktura organizacyjna WFU jest zatwierdzana przez Marszałka.
§6. Rada Strategiczna
Przy WFU działa Rada Strategiczna, jako organ doradczy, złożony z przedstawicieli Królewskich Sił Zbrojnych, ekspertów wojskowych oraz przedstawicieli rządu.
Rada opiniuje plany rozwoju, modernizacji oraz współpracy międzynarodowej WFU.
Rozdział IV – Majątek i finansowanie
§7. Majątek
Majątek WFU stanowi własność państwową.
WFU zarządza swoim majątkiem w sposób racjonalny, z zachowaniem zasad gospodarności i bezpieczeństwa.
§8. Finansowanie
Działalność WFU finansowana jest ze środków publicznych, zleceń rządowych oraz innych źródeł dopuszczonych przepisami prawa.
Dochody uzyskane z działalności WFU przeznacza się w pierwszej kolejności na realizację celów obronnych.
Rozdział V – Postanowienia końcowe
§9. Zmiany statutu
Zmiany niniejszego statutu mogą być dokonywane wyłącznie na wniosek Marszałka Królewskich Sił Zbrojnych, za zgodą odpowiednich organów państwowych.
§10. Rozwiązanie WFU
Rozwiązanie WFU może nastąpić jedynie w sytuacji utraty jego znaczenia strategicznego, decyzją najwyższych władz Związku Winkulijskiego.
W zeszłym tygodniu Koniglich Offic af Wirtskraft (Królewski Departament Gospodarki) zawarł w imieniu Voxlandske Raumfahrt umowę ze Związkiem Winkulijskim na zakup 15 myśliwców MK-11 w wersji M (czyli przystosowanej do operowania z pokładu okrętów takich jak lotniskowce czy tzw. helikopterowce lub desantowce oraz szeroko rozumianych działań w warunkach wilgotnych). W związku z tym rozpoczęto prace produkcyjne według zaplanowanego i przedstawionego w trakcie negocjacji harmonogramu. Zgodnie z nim do czerwca bieżącego roku Królewskie Siły Powietrzne mają otrzymać wszystkie 15 sztuk. Dostawy będą odbywać się w transzach by stopniowo doposażać jednostkę docelową.
Pierwsze trzy myśliwce zanim zostaną wysłane do Związku Winkulijskiego będą służyć do szkolenia załóg, które następnie będą prowadzić szkolenie na winkulijskiej ziemi. Plan zakłada przeszkolenie łącznie dziewięciu pilotów, którzy na koniec otrzymają certyfikat instruktora VR MK-11 poświadczający zdobycie wiedzy specjalistycznej na temat samolotu oraz posiadanie uprawnień i umiejętności do nauczania innych.
Aktualnie Państwowe Zakłady Lotnicze im. Leona Fritca pod Rzymem posiadają zdolności produkcyjne do równoczesnej budowy trzech maszyn tego typu. Będące w trakcie rozbudowy Zakłady Lotnicze nr XII w Nowym Drawsku docelowo mają być w stanie składać trzykrotnie więcej samolotów typu MK-11 i jego wariantów. Według harmonogramu prac budowlanych na rok 2025 hale montażowe mają być gotowe w połowie maja, co przyspieszyłoby realizację umowy.